ЛЮБ

ДУХ-АХОЎНІК шлюбнага ложа. Уяўляўся вялікавухім, касматым, золатавалосым катом са сцяблом стрэлкалісту ў зубах. Люба вынікала ўсяляк улагоджваць, каб ён адганяў ад спальні Нелюба - такога ж ката, толькі чорнага і зласлівага, з галінкай блёкату ў роце. Можна выказаць здагадку, што абрад, калі раніцай пасля вяселля сваякі паказвалі прастыню маладых, быў прысвечаны менавіта Любу. Дзе-нідзе дагэтуль перад вяселлем пякуць любкі - авальныя аладкі з пышнага цеста. У цэнтры такой аладкі, якая ўвасабляе дзявоцкае ўлонне, запякаецца, але ўжо з жытняга цеста, падабенства тоўстага, мясістага грыба - краснагаловіка (чырвонагаловіка), але галоўкай уніз. Такі любок ставіцца ў зацішнае месца каля пасцелі маладых, каб імі мог насычацца Люб. Наогул, абрады, злучаныя з Любам, занадта патаемныя, каб іх апісваць у падрабязнасцях

Крыніца: http://www.spletnichaet.narod.ru/nechist/ch.html