АСОТ

  АСОТ (Sonchus). Старадаўнія зёлкі: "І тую траву вельмі добра трымаць пры сабе гандлёвым людзям, хто захоча пайсці быты, насі пры сабе - куды не пойдзеш, шмат дабра будзеш мець, ад людзей сумленны будзеш - вялікаю славаю ўзнясецца".

- Асот палявы расце на раллях і па сухіх сенажацях у беразнічках, сцяблом у паўаршына і вышэй, а таўшчынёю з саломінку. Вострае лісце ідзе па ствале невялічкае, блакітнаватае зверху, а знізу зялёнае, і чым вышэй - тым блакітней; а зверху карзіначак пяць ці шэсць, блакітнаватых таксама. Вельмі карысная трава для гандлёвага чалавека: жадаеш багатым быць - насі пры сабе, куды ні пойдзеш, ва ўсіх справах дапаможа табе Бог.

- Ў "Чарадзейных зёлках" пра гэту звыклую назву сказана наступнае: "Трава Асот добра да тых, хто яе ведае: той чалавек талан (гэта значыць поспех) будзе мець. А расце чырвоная і светлая, лісточкі кругленькія, што грошыкі, сабой ў пядзю, а колер роўны. Тую траву трэба пры сабе трымаць гандлёвым людзям: насі пры сабе, дзе ні пойдзеш, шмат дабра прыбудзе, і ад людзей гонар будзе, і вялікаю славаю той чалавек узнясецца, а корань яе светлы, як воск..."

АСОТ [17] (SONCHUS).

Старадаўнія зёлкі: «И та трава велми добра держать при себе торговым людем, кто захочет пойти быты, носи при себе – куды не поидишь, много добра обрящешь, от людей честен будешь – великою славою вознесется».

Крыніца: http://www.voloshba.nm.ru/voloshb/knigaoberegov3.htm