АБРАДАВАЯ ПАЭЗІЯ
Фальклорныя творы, што суправаджалі сямейныя і каляндарна – земляробчыя абрады; неад’емная частка духоўнай культуры народа. Паводле тэматыкі і прызначэння падзяляецца на сямейна – абрадавую паэзію і каляндарна – абрадавую паэзію.
Характарызуецца багаццем зместу, разнастайнасцю і дасканаласцю формы. Акрамя песень уключае прыказкі, прымаўкі, рацэі – прыгаворы, віншаванні – зычэнні і інш. У значнай меры прадвызначае адметнасць бел. фальклору, яго агульнакультурную эстэтычную каштоўнасць.
Узнікла ў першабытным грамадстве і захавала элементы язычніцкай рэлігіі (анімістычныя, татэмістычныя, антрапамарфічныя ўяўленні). Адыгрывала значную ролю ў арганізацыі сямейнага і працоўнага жыцця чалавека.