ДЗІКІЯ ЛЮДЗІ

Міфічныя істоты, якія, паводле народных уяўленняў, жылі ў чужых краях, за морамі. Яны мелі толькі адно вока ў лобе і вялікія, як у вала, вушы; былі парослыя поўсцю і з доўгімі хвастамі, замест гаворкі выдавалі піск. Нічога не робячы, яны ляжалі ўздоўж дарогі і забівалі звычайных людзей, якіх з’ядалі. Зарэзаўшы барана, клаліся каля яго і праз дудачкі высмоктвалі з горла кроў.

Крыніца: http://rv-blr.com/dictonary/view/1302

ДЗІКІЯ ЛЮДЗІ

«За морамі жывуць Дзікія людзі, у іх анно па адном воку на лобе, і яны больш нічога не робяць, анно ляжаць каля дарогі і забіваюць нашых людзей і ядуць. А калі зарэжуць барана, так зара кладуцца каля яго, дудачкі ў горла паўстаўляюць і ссуць кроў». «Дзікі народ за морамі ў чужом краю, без адзення, толькі шэрсць на іх парасла, з хвастамі доўгімі і з велькімі вушамі, як у вала, і не гавораць, толькі пішчаць». (Federowski, s. 232.)

Крыніца: http://slounik.org/82145.html