ДРУЖКО
Вясельны чын з боку маладога ці маладой, адзін з найбольш паважаных і самавітых аднавяскоўцаў або сваякоў, які кіраваў вясельным дзеяннем ад пачатку і да канца ў хаце маладога і ў хаце маладой (называлі таксама баярын, сватка, маршалак, паддружы). Д. павінен быў добра ведаць увесь вясельны абрад, каб належным чынам кіраваць вяселлем, і ўмець весяліць гасцей. Галоўныя атрыбуты Д. – самы прыгожы ручнік або два ручнікі, звязаныя крыж – накрыж цераз плечы, маляўнічы пояс, часам канчук (раменны бізун) і вялікая палка.
Крыніца: http://rv-blr.com/dictonary/view/12793 |