ПУШЧАВІК

Пушчавік — у беларускай міфалогіі нядобры дух лесу, які робіць людзям выключна зло.

Вялікан, вышэйшы нават за самыя высокія дрэвы ў лесе, калматы, увесь зарослы мхом. Заімшэлыя нават нос і вочы. Ёсць такія пушчавікі, якім дрэвы ў лесе толькі па плячо. Гэты дух раззлаваны на людзей за тое, што яны высеклі многія лясы і прымусілі яго зысці ў самыя далёкія і дзікія пушчы, у шматвекавыя дубровы. У яго няма літасці ні да дзяцей, ні да старых, ні да знямоглых, ні нават да хатняй жывёлы. Пушчавік можа забіць ахвяру адной сваёй знешнасцю. Калі мэта дасягнута, ён не смяецца, як лясун, не здзекуецца з чалавека, а спакойна ідзе далей, быццам зрабіў звычайную справу.

Жыве пушчавік на абмежаванай тэрыторыі, у некранутых дрымучых лясах. Людзям пашанцавала, што пушчавікі рэдкія, у многіх пушчах гаспадараць адны толькі лесуны, якія ставяцца да людзей значна лепш. Часта ўцекчы ад пушчавіка дазваляе тое, што гэты вялікан непаваротлівы і дрэнна бачыць, што адбываецца ў яго пад нагамі, пад каронамі дрэў. Пры сустрэчы з пушчавіком трэба рабіць крутыя павароты туды і сюды, і як мага хутчэй пакідаць пушчу, бо за яе межу пушчавік ніколі не ступіць.

Крыніца: https://be.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D1%83%D1%88%D1%87%D0%B0%D0%B2%D1%96%D0%BA

ПУШЧАВІК

Пушчавік — Нядобры Дух лесу і робіць людзям толькі зло. Ён падобны да чалавека: калматы, зарослы доўгім мохам па ўсім целе, не выключаючы носа і вачэй. Пушчавік вялізарнага росту, галава яго заўсёды вышэй за самае высокае дрэва, таму ён бачыць навакольныя прадметы на далёкай адлегласці. Ёсць, аднак, Пушчавікі, якім такія дрэвы толькі да пляча.

Пушчавік не можа дараваць людзям, што з-за іх яму давялося сысці ў векавыя дубровы. Пушчавік не шкадуе ні старых, ні дзяцей, ні жанчын, ні знямоглых, ні памочнікаў чалавека — свойскіх жывёл. Калі ахвяра зайшла ў пушчу — яе пагібель непазбежная. Пушчавік здольны забіць ахвяру адным сваім выглядам. Калі дасягнута мэта, ён не рагоча, як Лясун, не здзекуецца з ахвяры, а спакойна ідзе далей, нібы зрабіў звычайную справу, выканаў свой абавязак.

Пушчавікі жывуць на абмежаванай, цеснай тэрыторыі — некрануты лес ці лес незвычайнай вышыні — пушча-дрымушча. На шчасце чалавека, Пушчавікі даволі рэдкія, і сустракаецца нямала пушчаў, дзе гаспадараць адны толькі Лесуны. Пушчавік непаваротлівы, лядашчы, кепска бачыць, што робіцца ў яго пад нагамі. Усё гэта дапамагае чалавеку ўцякаць ад Пушчавіка. Пры непазбежнай сустрэчы з ім трэба рабіць крутыя павароты туды і сюды, ды паспешліва пакідаць тэрыторыю пушчы, далей якой Пушчавік не адважыцца ступіць сваім старэчым крокам.

http://mifijslavyan.ru/stories4/91.htm