3 ЧАГО ЛІХА НА СВЕЦЕ

Даўным-даўно спрадвеку жылі сабе людзі, пажывалі, ніякага ліха не ведалі. Свет вялікі: усюды вольна. Як папрацаваў, так і пажывіўся. Людзі жьілі-пажывалі ды Бога выхвалялі, а ні аб чым яны не клапаціліся.

А Бог тады яшчэ жыў на Зямлі, прыходзіў да людзей, бы свой брат, вучыў іх, як на свеце жыць ды дзетак пладзіць, дзетак пладзіць ды гадаваць, ды зямлю напаўняць.

I не было на зямлі ні ліха, ні дабра. Людзі, бы кветкі; цвілі. Жылі, нібы птушкі ў небе, ці рыба ў вадзе — ні шчасця, ні бяды не мелі. Але што такое жыццё?

Так жыве і звяр'ё ў лесе, так жыве і дрэва. Бог убачыў тое ды і пачаў вучыць людзей, як лепей дастаць ім жыўнасць, як зрабіць адзенне, як схавацца ў непагадзь, як лавіць рыбу ды звера, ды птушак. I рашылі тады людзі, што калі ўклаў Бог ім розум, то можна рабіць, што хочаш.

— Гэ, мы і самі з вусамі, — пачалі гаварыць людзі, — што захочам, тое і зробім. Мы і самі, як Багі, толькі Бог затым не даў нам сілы, улады, што баіцца, каб, зямлёю заўладаўшы, мы не ўздумалі і самога Бога сапхнуць з неба. I адступіўся тады Бог ад ганарлівых людзей, і пайшоу сабе на Неба.

Узялі людзі ўладу над усім, што ёсць на Зямлі: над раслінамі; над ўсялякім звяр'ём, што жыве па лесе, па палях, балотах; над птушкамі, што лятаюць пад небам; над рыбамі, што ў вадзе гуляюць вольна.

Будзе людзям добра жыць на Гэтым Свеце, пакуль яны не захочуць мець улады адзін над друтім, а калі ўздумаюць — то пазнаюць і дабро, і ліха. I датуль будзе ліха, пакуль людзі будуць мець уладу над людзьмі.

Але Бог даў людзям розум, каб яны самі пазналі, з чаго ліха на свеце. А розум пакажа людзям дарогу, як ліха адолець і як жыць, каб мець уладу над усім на зямлі і каб усім было добра і не было ліха.

Крыніца: http://mifijslavyan.ru/stories4/30.htm