ПОКУЦЬ

Вугал, кут у хаце, дзе развешваліся абразы і стаяў засланы абрусам стол. За абедам на П. займаў месца гаспадар, каля яго паслядоўна па старшынству інш. члены сям’і.

Крыніца: http://rv-blr.com/dictonary/view/18608

ПОКУЦЬ

ПОКУЦЬ (чырвоны кут) — своеасаблівае сакральнае месца ў сялянскай хаце, дзе стаяў стол, а зверху вісеў абраз. Покуць мела найбольшае значэнне ў рытуальнай сістэме жыцця сялянскай хаты, з’яўляючыся найбольш каштоўнай у абрадавым сэнсе часткай хаты. У гэтым куце знаходзіліся абразы, малельныя кнігі, свянцоныя свечкі. Тут на скрыжаванні лаў у многіх хатах ставілі хлебную дзяжу як сімвал дастатку і дабрабыту. У час абраду зажынак і дажынак першы і апошні снапы ставілі на пачэснае месца ў чырвоны кут.

• Ленсу Я. Куты роднай хаты

Крыніца: http://be.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D0%BE%D0%BA%D1%83%D1%86%D1%8C

ПОКУЦЬ

Покуць ("Чырвоны кут") - найбольш шаноўнае месца у хаце. На покуці развешвалі абразы, убраныя ўзорнымі ручнікамі, пучкі асвечаных у царкве жытнёвых каласоў i траў. Людзі, якія заходзілі ў хату, адразу ж хрысціліся i кланяліся у чырвоны кут, дзе вісела ікона. Восенню тут ставіўся самы першы сноп. А на iм каравай хлеба, пакрыты ручніком. Хлеб нельга было класщ дагары, толькі, калі гэта памінальны стол. (Як напамін пра той свет, пра адваротны бок сусвету).