ДАДОЛА

ДАДОЛА - уяўляе сабою багіню Вясны ці, што тое ж, багіню-грамаўніцу. Яна ідзе над палямі і нівамі са світаю поўнагрудых німф, за якімі імкліва гоняцца ў шуме вясновай навальніцы Пярун і яго спадарожнікі, наганяюць іх паражальнымі маланкамі і ўступаюць з імі ў любоўны звяз.

Славяне вадзілі Дадолу - дзяўчыну, увянчаную травой і кветкамі, па вёсцы, у кожнай хаце яны станавіліся ў шэраг і спявалі абрадавыя песні, а перад імі скакала Дадола.

Гаспадыня хаты ці хто іншы з сямейства, узяўшы поўны вады кацёл ці вядро, просячы дажджу, абліваў дадолу вадой, якая працягвала спяваць і круціцца.

Скокі Дадолы – тое ж, што скокі навальнічных духаў і німф; абліванне яе вадою паказвае на тыя дажджавыя крыніцы, у якіх купаецца багіня вясны, а вёдры, з якіх яе абліваюць, - на тыя нябесныя пасудзіны, адкуль праліваецца на зямлю прасвядны дождж. (Славянская міталегія)

Крыніца: http://www.hogwarts.ru/library/show.php?uid=guest&cat=1&subcat=&id=747960&p=1