ЛАСКАТУХА, ЛАСКОТКА ЛАСКАТУХА  

ЛАСКОТКА, адмысловы від русалак Ласкатухі - русалкі, душы дзяўчат, якія памерлі зімою, вясною ці ўлетку. У палях яны "заласківаюць" (заказычваюць) да смерці хлопцаў і дзяўчат <Чубінскі, 1872>. "Ласкатаць" азначае і "балбатаць", "трашчаць", і "казытаць".

Па меркаванні Д.К.Зеленіна, ласкатуха "азначае ўласна: ласкаючая, г.зн. казытлівая, шчакатуха. У нашых крыніцах (якія адносяцца галоўным чынам да раёнаў Украіны і Беларусі. - М.В.) нельга не заўважыць імкнення вылучыць ласкатух у адмысловы разрад русалак, якія замучваюць казытаннем сустракаемых ім людзей" <3еленін, 191б>.

Паводле павер'яў шматлікіх губерняў Расіі (рэдка - Сібіры і поўначы) русалкі імкнуцца прывабіць да сябе чалавека, а затым могуць заказытаць, замучыць яго да смерці (у паўночнарускіх і вялікарускіх павер’ях такія дзеянні часцей прыпісваюцца лесуну).

Каб усцерагчыся ад русалак-шчакатух, у перыяд прыблізна з Сёмухі да пачатку Пятроўскага паста імкнуліся не хадзіць ў адзіночку ў лес ці да вады а таксама ў засеянае жытам поле, асабліва пасля заходу сонца; насілі з сабой адпужваючыя русалак травы (часнык, палын і г. д.).

Найболей небяспечнымі лічыліся тыдні да і пасля Сёмухі.

Крыніца: http://slavyans.narod.ru/nechist/loskotuha.html