ДЗЕДАВІЦА

АНДРЭЕВА КВЕТКА – ВЕРАНІКА КАЛАСІСТА
Меню сайту
Форма уваходу
Пошук
Сябры сайту
  • Официальный блог
  • Сообщество uCoz
  • FAQ по системе
  • Инструкции для uCoz
  • Статыстыка

    Анлайн усяго: 1
    Гасцей: 1
    Карыстальнікаў: 0

    АНДРЭЕВА КВЕТКА – ВЕРАНІКА КАЛАСІСТА.

    Вераніка - гэта Андрэева трава, яна горкая, у вянок звітая - ад нячысціка. З выгляду кветкі яе бледна-блакітнаватыя з ліловымі турчыкамі, што вышытыя крыжыкі. Вераніка - моцная трава: з ёй павядзешся - жаданага не страціш. Па народным павер'і, дзяўчаты, думаючы пра мілых сяброў, трымалі пры сабе вераніку.

    ВЕРАНІКА КАЛАСІСТАЯ - Veronica spicata L.

    Сямейства нарычнікавыя - Scrophulariaceae Juss. Вераніка каласістая - травяністая шматгадовая расліна вышынёй 10-75 см. Карэнішча тонкае, гарызантальнае, сцеблы ў малаважным ліку або адзінкавыя, прамыя або ўзыходзячыя, моцныя, простыя, багата апушаны; суквецце - верхавіннае, адзінкавае, густы пэндзаль 5-30 см даўжынёй, часам бываюць бакавыя пэндзлі; кветкі на касматых кветаножках, звычайна карацей кубачка або амаль сядзячыя; венец ярка-галубы або сіні, часам разаваты, фіялетавы або белы, 6-7 мм даўжынёй, насенне плоскапукатае, шырокаяйцападобнае, тупое, гладкае.

    Квітнее ў ліпене-кастрычніку. Распаўсюджана ў Еўрапейскай Арктыцы (усход), на Ўкраіне, у Беларусі, у еўрапейскай частцы Расеі, ва Ўсходняй Сібіры (Енісейскі раён), на Каўказе, у Сярэдняй Азіі. Расце ў хваёвых лясах, стэпах, на шчабністых схілах, лясных лужках да верхнегорнага пояса. Дэкаратыўнае, у культуры маюцца садовыя формы і разнавіднасці.

    З лячэбнай мэтай выкарыстоўваецца трава (сцеблы, лісце, кветкі). У каранях выяўленыя ірыдоіды. У траве ўтрымоўваюцца вугляводы, маніт, хінная кіслата, ірыдоіды, кардэноліды, сапаніны, халін, дубільныя рэчывы, кумарын, флаваноіды, фенолкарбонавыя кіслоты і іх вытворныя. Сцеблы ўтрымоўваюць ірыдоіды. У лісці вылучаны ірыдоіды, флаваноіды, у кветках - флаваноіды, у насенні - алкалоіды.

    Настой травы ў народнай медыцыне ўжываецца пры рэспіраторных інфекцыях, як кардыотанічны, дэтаксікацыонны пры ўкусах змей і як раназажыўляючы сродак.

    Настой травы ў эксперыменце (у канцэнтрацыі 0,5%) павялічвае хуткасць згортвання крыві ў труса, павялічвае амплітуду сардэчных скарачэнняў і запавольвае іх тэмп, пры нутравенных уводзінах узмацняе сардэчную дзейнасць, падвышае артэрыяльны ціск.

    Выяўляе антыбактэрыйную актыўнасць.

    1. 2 сталовыя лыжкі сухой здробненай травы на 2 шклянкі кіпеню, настойваць 2 гадзіны, працадзіць. Прымаць па 1/2 шклянкі 3 разы ў дзень пры грыпе.

    2. 3 сталовыя лыжкі збору веранікі каласістай, лісця маці-і-мачахі, травы ваўчкоў трозраздзельных у суадносінах 1:1:1 на 0,5 л кіпеню, настойваць 2 гадзіны, працадзіць. Прымаць па 1/2 шклянкі ў цёплым выглядзе павольнымі глаткамі пры грыпе, рэспіраторных захворваннях, бранхіце.

    3. Вонкава выкарыстоўваюць настой або адвар травы (20 г лісця на 1 шклянку кіпеню) для абмывання і мясцовых ваннаў, пры розных хваробах скуры, вуграх, гнойных і грыбковых паразах скуры, свербячых высыпаннях, парэзах і ранках скуры, апёках.

    Апухшыя пухліны з поспехам лечаць гэтай раслінай.

    Прыклады:

    1. У жанчыны пайшла горлам кроў, дактары яе лічылі безнадзейнай. Стала піць слабы настой веранікі (4 сцябла на 1 л воды) па 100 мл 3 разы ў дзень цёплым. Піла з месяц. Паправілася, што вельмі здзівіла лекараў.

    2. У другой жанчыны была на назе язва 15-летняй даўнасці; выгаіла настоем веранікі.

    3. Расколіны на пятках таксама былі вылечаны гэтай раслінай. Гр-ка з г.Майкопа, краснадарскага боку, паведаміла, што гэтая расліна валодае дзіўна каштоўнымі лячэбнымі ўласцівасцямі, прыводзіць арыгінальныя пэўныя прыклады: Ад укусу гадзюкі ў дзіцяці была наймоцная пухліна нагі і жывата. Бабка-траўніца некалькімі ваннамі (гарачымі да пояса) вельмі хутка вылечыла дзіця. Укус атрутнага павука ў нагу быў вылечаны вельмі лёгка і хутка (двума прыпаркамі з веранікі). Раслінай з поспехам лечаць розныя апухшыя пухліны.

    Вераніка ў медыцыне

    Трава веранікі лекавай утрымоўвае дубільныя і горкія рэчывы, гліказіды, сапаніны, эфірныя алеі. Вераніка лекавая выкарыстоўваецца ў навуковай медыцыне некаторых краін Заходняй Еўропы і ў гомеапатыі. У афіцыйнай медыцыне Расеі і Беларусі вераніка лекавая практычна не выкарыстоўваецца. А вось паказанні да ўжывання народнай медыцынай адрозніваюцца вялікай шматстатнасцю.

    Настой квітнеючых сцеблаў з лісцем веранікі лекавай п'юць для ўзрушанасці апетыту, для нармалізацыі дзейнасці страўнікава-кішачнага тракту і наогул пры болях у жываце. Ужываюць для разжыжэння макроты і адкашлівання пры прастудных захворваннях, пры захворваннях печані, пры жоўцева- і нырачнакаменнай хваробах. Пры галаўным болі, высільванні, клімактэрычных засмучэннях, як кроваастанліваючае пры вонкавых і ўнутраных крывацёках, а таксама як мачагоннае.

    Вонкава адвар і настой веранікі лекавай ужываюць для абмыванняў пры грыбковых паразах скуры, залатухе, экзэме, дыятэзе, для прамывання ран, для абрашэнняў пры свербу жаночых палавых органаў. На месцы ўдараў робяць кампрэсы з распаранай травы веранікі лекавай.

    Настоем палошчуць прастуджанае горла. Свежыя расцёртыя кветкі і лісце прыкладваюць на ўчасткі розных парушэнняў скурнага пакрова, змазваюць іх настоем травы веранікі на раслінным алеі.

    Адвар травы веранікі лекавай давалі піць хатнім жывёлам пры крывавай мачы. Гаючыя ўласцівасці мае не толькі вераніка лекавая, але і іншыя віды веранік. У лісці веранікі длінналісцевай шмат вітаміна "С" і правітаміна "А"; знойдзеныя сляды алкалоідаў. Трава расліны, радзей карані, часам выкарыстоўваюцца ў народнай медыцыне.

    Адвар або настой веранікі длінналісцевай п'юць пры прастудных і нервовых захворваннях, хваробах печані, галаўным болю, засмучэнні страўнікава-кішачнага тракту, маткавых крывацёках.

    Вонкава тую ж лекавую форму ўжываюць для прамывання ран. А расцёртыя свежыя, сухія кветкі або траву выкарыстаюць як сродак супраць абапрэласцяў і потлівасці ног.

    У лісці веранікі дубраўнай утрымоўваецца вітамін С і правітамін А. Як лекавая расліна знаходзіць малаважнае ўжыванне ў народнай медыцыне пры прастудных і скурных захворваннях. Судзячы па некаторых народных назовах веранікі дубраўнай (жывотапарушэнец - у Ажэшка, грыжная - у Даля), ёю лячылі таксама захворванні, выкліканыя ўздымам цяжараў.




    Copyright MyCorp © 2024
    Конструктор сайтов - uCoz