ДЗЕДАВІЦА

ГАНЧАР, ГАРШЧЭЧНІК, ГАРШЧЭЧНІЦА
Меню сайту
Форма уваходу
Пошук
Сябры сайту
  • Официальный блог
  • Сообщество uCoz
  • FAQ по системе
  • Инструкции для uCoz
  • Статыстыка

    Анлайн усяго: 1
    Гасцей: 1
    Карыстальнікаў: 0

    ГАНЧАР, ГАРШЧЭЧНІК, ГАРШЧЭЧНІЦА

    У міфах многіх народаў вобраз бога ці культурнага героя, які творыць людзей ( або асобныя іх часткі) з гліны. У паданнях розных народаў апавядаецца, што першыя людзі былі вылепленыя з гліны ( у беларусаў таксама некаторыя жывёлы).

    У старажытнасці ганчарная справа была жаночым заняткам. Верылі, што гаршчэчніца валодае незвычайнымі ўласцівасцямі. Яна магла выйсці замуж толькі за каваля, які таксама з дапамогай агню вырабляў рэчы.

    Часта гаршчэчніца і каваль выступалі ў ролі святароў, пакліканых забяспечыць урадлівасць зямлі. Яшчэ ў сярэдзіне XX ст. у Беларусі месцамі ганчарства лічылася жаночым заняткам, і вяскоўцы з пагардай глядзелі на мужчын – Г.

    У той жа час тачэнне драўлянага посуду паважалася як праца, годная мужчын ( на Гродзеншчыне). З вырабам глінянага посуду звязана шмат прыслоўяў і забабонаў.

    Лічылася, што калі благое вока гляне на посуд у часе лепкі, то гаршкі ў печы паб’е Пярун. З мятай абароны посуд трэба было пакрапіць салёнай вадой або абвесці вакол тры разы падпаленай драўлянай качаргой ці выкінуць праз страху будынка, дзе абпальваўся посуд, свіны гной.

    Часта ў час лепкі Г. маліўся. Калі Г. працаваў, то забаранялася зычыць яму поспеху, іначай начынне пры абпале разваліцца.

    Крыніца: http://www.rv-blr.com/dictonary/view/842




    Copyright MyCorp © 2024
    Конструктор сайтов - uCoz