ДЗЕДАВІЦА

МЫЛА
Меню сайту
Форма уваходу
Пошук
Сябры сайту
  • Официальный блог
  • Сообщество uCoz
  • FAQ по системе
  • Инструкции для uCoz
  • Статыстыка

    Анлайн усяго: 1
    Гасцей: 1
    Карыстальнікаў: 0

    НЕ ВЫНОСЬЦЕ МЫЛА З ЛАЗНІ 

    Славяне здавён будавалі невялікія драўляныя пабудовы для мыцця — лазні. У народных павер’ях лазня — неабходнае ў сялянскім быце месца, ачышчальнае і аздараўленчае, — стала прытулкам дэманічных істот.

    У лазні не толькі мыліся, але і выконвалі сямейныя абрады, варажылі, нараджалі дзяцей. У адносінах да лазні ў культуры славянскага народа было выпрацавана шмат правіл, парушаць якія катэгарычна забаранялася.

    Лічылася, што непавага да лазні адмоўна праявіцца на здароўі ўсіх членаў сям’і.

    * Перад уваходам у лазню абавязкова хрысціліся.

    * Пры ўваходзе ў лазню прасілі ў гаспадара-лазніка дазволу папарыцца — палепшыць здароўе, выходзілі — дзякавалі яму.

    * У лазні забаранялася гучна размаўляць, спяваць, сварыцца.

    * У лазню не ўносілі крыжы і іконы. * Не хадзілі ў лазню ў святочныя (“святыя”) дні.

    * На месцы былой (зруйнаванай, разбуранай) лазні ніколі не будавалі хату.

    * Вада ў лазні, няхай сабе нават самая чыстая, лічылася непрыдатнай для піцця.

    * Забаранялася ўваходзіць у лазню з “трэцім” парам: у гэты час парыўся лазнік.

    Усе прыставанні для мыцця, якія знаходзіліся ў лазні, лічыліся небяспечнымі для людзей, таму іх ніколі не выносілі з лазні і тым больш не неслі ў хату.

    Крыніца: http://www.ng.by/ru/issues?art_id=23872

    МЫЛА.

    Сродак, які чысціць, напроста звязаны са стыхіяй вады, і здольны ачысціць/зберагчы ад шкоднага уплыву. "Мыла за пазухай - ратуе ад псуты".




    Copyright MyCorp © 2024
    Конструктор сайтов - uCoz